Zerwanie więzadła - przekleństwo narciarzy [JAK UNIKNĄĆ KONTUZJI]

Zerwanie więzadła to częsta przypadłość narciarzy. Tę kontuzję trudno rozpoznać, często długo nie daje o sobie znać, spotyka amatorów, ale także tych zaprawionych w bojach narciarzy. Jak rozpoznać zerwanie więzadła? Co zrobić od razu na stoku, a co po powrocie z wyjazdu? Odpowiada fizjoterapeuta Jacek Grabowski, współzałożyciel Centrum Rehabilitacji Sportowej.

Na narty.sport.pl - polub nas na FB zamiast zrywać więzadła

Zerwanie więzadła nie boli

Kolano jest stabilizowane przez cały układ więzadeł. Niektóre przebiegają na zewnątrz stawu (np. więzadła poboczne) inne wewnątrz np. więzadło krzyżowe tylne i przednie.

Do naderwania/zarwania więzadeł dochodzi w chwili kiedy staw ustawiony jest w pozycji maksymalnie napiętych więzadeł, a mięśnie nie są w stanie zapobiec dalszemu ich napinaniu. Uraz z reguły następuje bardzo szybko i często nie zdajemy sobie sprawy w jakiej konkretnie pozycji znalazła się noga. Z reguły takiemu urazowi będzie towarzyszył ból, czasami "trzaśnięcie" w kolanie. Po urazie zwykle narasta wysięk w stawie (kolano puchnie) i ogranicza się ruchomość stawu. Są jednak wypadki, że pomimo ewidentnego urazu (skrzywienie nogi, przeskoczenie) nie ma w ogóle bólu i dana osoba na tej podstawie stwierdza, że nic się nie stało. Jest to poważny błąd ponieważ samo więzadło nie jest unerwione czuciowo, więc jego zerwanie nie boli! Bolą inne tkanki które zostały urażone jednocześnie.

Amatorzy bardziej narażeni na zerwanie więzadła

Jest to bardzo częsta kontuzja wśród narciarzy, ale także zdarza się wśród wszystkich osób uprawiających sport. Bardziej narażeni są amatorzy niż zawodowcy. Dlaczego? Otóż większe narażenie więzadeł stawu kolanowego na uraz związane jest bardzo często z różnymi dysfunkcjami okolicy biodra czy kostki, a sam uraz jest ich konsekwencją. Najczęściej dysfunkcje te polegają na zmniejszonej sile mięśni stabilizujących kończynę i na ograniczonej ruchomości stawów.

Ćwiczenia na narty to konieczność

Profilaktyka urazów jest prosta. Należy utrzymywać się w formie przez cały rok. Jeśli nie ma takiej możliwości to należy wdrożyć program przygotowania do sezonu, co zajmie około 6-8 tygodni. Obecnie istnieje możliwość oceny sportowca, wykonania subiektywnych i obiektywnych badań, dzięki którym możemy dobrać indywidualny program ćwiczeń przygotowujących właśnie do uprawiania tego sportu.

Czytaj (i oglądaj) więcej o treningu narciarskim

Jeżdżenie z głową

Na stoku najważniejsza jest rozgrzewka, ale też nie jeżdżenie na dużym zmęczeniu. Duża część urazów występuje podczas ostatniego zjazdu, który wykonuje się na "maksa". Uczucie mocnego przemęczenia mięśni, zmęczenia kolan, wewnętrznego spuchnięcia kolan czy bólu - to mogą być sygnały że warto ograniczyć czas spędzony na nartach, odpocząć, skorzystać z sauny, masażu. Odpuszczenie jednego dnia może uratować kolano. Ważne jest także stopniowe zwiększanie czasu na nartach, a nie "zajeżdżenie" się pierwszego dnia po podróży.

Zerwanie więzadła - co robić?

Jeśli czujemy, że nastąpił uraz (nawet jeśli nie ma bólu) powinniśmy wezwać pomoc, która zwiezie nas do bazy. Jazda na nodze po urazie może po kilku metrach skończyć się potwornym urazem i poważniejszymi konsekwencjami. Konieczna jest konsultacja z lekarzem, która pozwala wykluczyć złamanie w obrębie kończyny. Trzeba pamiętać, że badania wykonywane na miejscu w stacjach narciarskich często jest powierzchowne oraz że badanie stawu bezpośrednio po urazie może być zafałszowane bólem, obrzękiem stawu itp. więc dobrze jest skonsultować się z lekarzem także po powrocie z wyjazdu.

Standardowym postępowaniem po urazie powinno być:

- rezygnacja ze sportu do czasu konsultacji z ortopedą,

- usztywnienie kolana stabilizatorem,

- chodzenie o kulach,

- schładzanie stawu,

- ograniczenie obciążania kończyny.

Dieta a kontuzje

Nie ma diety cud która w sposób bezpośredni wpływa na zmniejszenie ryzyka kontuzji, ale nasz sposób odżywiania wpływa na jakość tkanek, z których jest zbudowane nasze ciało. Ćwiczenia będą bardziej efektywne jeśli wprowadzimy do jadłospisu produktów zawierających witaminę C. Ona bierze udział w syntezie kolagenu, białka, z którego zbudowana jest tkanka łączna, czyli główny składnik ścięgien. Poza tym warto wzbogacić dietę w wapń i magnez. Wapń - dlatego, że głównie z niego zbudowane są kości, magnez dlatego, że także bierze udział w syntezie białek oraz wpływa na kurczliwość mięśni. Dzięki zbilansowanej diecie i odpowiedniemu nawodnieniu (w dłuższej perspektywie czasu) wpływamy na jakość chrząstek w stawach na wytrzymałość ścięgien i na efektywność pracy mięśni.

Na narty.sport.pl - polub nas na FB .

Artykuł napisał Jacek Grabowski, współzałożyciel CRS Clinic , od 1998 roku związany z medycyną sportową. Wcześniej, jako fizjoterapeuta-koordynator, był członkiem sztabu medycznego Polskiego Związku Pływackiego. Specjalizuje się w leczeniu zachowawczym oraz pooperacyjnym schorzeń kręgosłupa, stawu kolanowego i skokowego. Były reprezentant Polski w Kung Fu Wu Shu, uczestnik Mistrzostw Świata i Europy, wielokrotny medalista Mistrzostw Polski. Jego zainteresowania to m.in. bieganie, windsurfing, nurkowanie i narciarstwo.

Copyright © Agora SA